
دنیای مجازی ما توانمند کرد
اینجا از امید میگوییم
فرزانه حبوطی 39 ساله و دارای معلولیت شدید، چند سال قبل در روزگار رونق وبلاگها، او هم وبلاگنویسی را شروع کرده بود و امروز به تولید محتوا و مدیریت وب سایتها مشغول است
او میگوید: «من در رشته نرم افزار رایانه درس خواندم و حدود ۱۰ الی ۱۲ سال است که در اینترنت فعالیت میکنم از وبلاگنویسی شروع کردم و امروز از این طریق شاغل در فضای مجازی هستم
فرزانه مادرزادی به بیماری استئوژنزایمپرفکتا یا همان استخوان شکننده مبتلاست؛ بیماریای که منشأ ژنتیکی دارد و هنوز درمانی برایش کشف نشده است
مبتلایان به این بیماری همان طور که از اسمش هم پیداست استخوان های بسیار شکنندهای دارند
حبوطی دراین باره میگوید: «بهدلیل معلولیت جسمی حرکتی شدید که دارم بیرون کار کردن برایم مقدور نیست و متناسب با توان جسمیام بهصورت دورکاری فعالیت میکنم.» او در پاسخ به این سؤال که چه کاری انجام میدهد؟
او میافزاید: روی سایتهای وردپرس کار میکنم، اعم از تولید محتوا برای سایتها، خبرگذاشتن وبارگذاری محتوا در سایت ها، مدیریت سایتهای جوملا و وردپرس، مدیریت شبکههای اجتماعی مانند کانالهای تلگرام و اینستاگرام شرکتها یا افراد مختلف را بر عهده دارم
همچنین خودم هم وب سایتی دارم که اخبار معلولان را در آنجا قرار میدهم. او معتقد است که توانسته از طریق فضای مجازی شغلی پیدا کند و از این راه ارتباطاتی به دست آورده که شاید در جامعه براحتی نمیتوانست به دست بیاورد
وی میگوید: «بهدلیل شرایط جسمیام چند ساله بیرون رفتن از خانه برایم خیلی دشوار شده است. با تنگی نفس و مشکلات ریوی، نشستن روی صندلی چرخدار و خروج از منزل برایم بسیار سخت و طاقت فرساست بههمین دلیل فضای مجازی بهترین فرصتی است که توانستم ارتباطات کاری برقرار کنم
حبوطی در ادامه استفاده از اینترنت و حضور در فضای مجازی را برای افراد دارای معلولیت یک امر حیاتی و بسیار بااهمیت میداند و میافزاید: اگر اینترنت و فضای مجازی نبود قطعاً حال و روز بدتری داشتم
او میافزاید: فردی که 24 ساعت در خانه میماند و راه ارتباطی با دنیای بیرون ندارد تکلیفش چیست؟ وقتی نه شغلی دارد نه انگیزهای و نه توان جسمی برای خروج از منزل، چکار میتواند کند؟ فضای مجازی حداقل برای ما محیطی پر از امید به آینده است
منبع : روزنامه ایران – فرزانه حبوطی